เงินที่คุณเรียกว่าค่าชดเชยนั้นต้องเป็นเงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างเมื่อเลิกจ้างโดยลูกซึ่งทำงานให้กับนายจ้างติดต่อกันครบ 120 วันแต่ไม่ครบหนึ่งปีมีสิทธิได้ค่าชดเชยเป็นเงินค่าจ้างจำนวน 30 วัน(1เดือน) ฯลฯ(ดูพรบ.คุ้มครองแรงงาน 2541 เพิ่มเติม)เพราะฉนั้นคุณทำงานมาไม่ครบ 120 วันย่อมไม่มีสิทธิได้รับเงินชดเชยตามกฎหมาย แต่สัญญาจ้างระหว่างคุณกับนายจ้างเป็นสัญญาไม่มีกำหนดระยะเวลากฎหมายกำหนดไว้ว่าเมื่อเลิกจ้างต้องบอกกล่าวล่วงหน้าแต่ถ้านายจ้างอยากให้ลูกจ้างและให้การเลิกจ้างมีผลทันทีนายจ้างสามารถทำได้โดยไม่ต้องบอกล่าวล่วงหน้าแต่ต้องจ่ายสินจ้างแทนการบอกล่าวล่วงให้แก่ลุกจ้าง ดังนั้น เงินจำนวนดังกล่าวที่คุณได้รับถือได้ว่าเป็นสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า เมื่อนายจ้างดำเนินการโดยถูกต้องตามกฎหมายแล้วคุณก็ไม่มีสิทธิใดๆอันเนื่องมาจากผลการเลิกสัญญาดังกล่าว

ขอเสริม:
ตามกรณีนี้... หากการเลิกจ้างไม่มีเหตุผลอันสมควรที่จะอ้างได้ นายจ้างจะต้องรับผิดชอบจ่ายค่าเสียหาย กรณี "เลิกจ้างไม่เป็นธรรม"  จำนวนเงินค่าเสียหาย ศาลท่านจะเป็นผู้พิจารณาตัดสินให้

อย่างไรก็ตาม ขอให้พิจารณาตัวเองก่อนว่าที่ผ่านมา ตนทำงานและมีความประพฤติถูกต้องตามที่ตกลงกัน หรือตามที่นายจ้างคาดหวังหรือไม่..... หากไม่ ขอให้ยุติปัญหาโดย เริ่มหางานใหม่ เริ่มต้นใหม่ทำให้ดียิ่งขึ้น

โดยทั่วไปแล้ว หากเราทำดีแล้ว ความดีย่อมส่งผลดีแก่เราเสมอ ยกเว้น กรรมเก่ายังไม่หมดจึงส่งผลต่อมาตามลำดับ (กรรมคือการกระทำของเรา ที่ผ่านมา - ในชาตินี้นะ (จะบอกให้) อ่าน The Top Secret ซิครับ

ขอบคุณค่ะ คุณ HRM

ขอบคุณสำหรับคำตอบที่ให้มาค่ะ ไม่ได้ฟ้องร้องในกรณีดังกล่าว แต่กรณีแบบนี้เกิดขึ้นกับพนักงานหลายคน ซึ่ง ถ้ามองกันตามผลงานเท่าที่ทราบพนักงานคนอื่นๆ มีความตั้งใจและรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตนเองดีค่ะ

ขอบคุณค่ะที่ให้คิดถึงกรรมเก่า หรือกรรมที่ผ่านมา ผ่านเหตุการณ์เหล่านั้นมาก้อ ทำให้คิดว่า เราทำกรรมดีแล้วเพราะตอนนี้หน้าที่การงานเราก้าวหน้ากว่าตำแหน่งเดิมเยอะมากเลยค่ะ