ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้นายจ้างรับผิด ต่อลูกจ้าง ตามวิ.แรงงาน มาตรา 49 กรณีเลิกจ้างไม่เป็นธรรม

โดยศาลฟังว่า นายจ้างปลดลูกจ้างออกเนื่องจาก ลูกจ้างกระทำการฝ่าฝืนกฎระเบียบของบริษัท โดยถูกหน่วยงานที่กำกับดูแลภาคทัณฑ์ ซึ่งศาลฟังว่าไม่เป็นความผิดร้ายแรง โดยกำหนดค่าเสียหายให้ลูกจ้าง ในส่วนค่าขาดรายได้ เงินค่าตอบแทน หากยังทำงานอยู่ โดยกำหนดรวมกันมามิได้แยกว่าเงินประเภทใด

ทั้งนี้ นายจ้างได้จ่ายค่าชดเชย และค่าบอกกล่าวล่วงหน้า ในการปลดงานลูกจ้างดังกล่าว

อยากถามว่า จะมีประเด็นต่อสู้ในชั้นอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา ในข้อกฎหมายอย่างไรบ้าง