การโทรมาแจ้งการลาออกกับนายจ้าง ถือว่าได้แสดงเจตจำนงค์ในการขอลาออกแล้ว และก็มีผลทันที แต่เพื่อความแน่ใจควรโทรกลับไปตรวจสอบขอคำยืนยันอีกครั้งหนึ่ง โดยอาจมีพยานรับทราบด้วย พร้อมกับบันทึกไว้

หรือจะทำเป็นหนังสือลงทะเบียบตอบรับไปที่ภูมิลำเนาของลูกจ้างแจ้งให้มาติดต่อภายในวันที่กำหนด หากไม่มาติดต่อถือว่าไม่ประสงค์จะทำงานกับบริษัท อีก ก็จะเป็นหลักฐานว่า เป็นความประสงค์ของลูกจ้างที่จะไม่ต้องการทำงานกับบริษัท อีกต่อไป

คัดชื่ออกจากการเป็นพนักงานได้ คงไม่ต้องถึงกับทำหนังสือเลิกจ้าง

ในทางกลับกัน ถ้าพนักงานขาดงาน 3 วันติดต่อกัน โดยไม่แจ้งให้ทราบ ไม่โทรมาลาออก หายไปเฉย ๆ  จะต้องทำหนังสือให้พนักงานมาติดต่อภายในวันที่กำหนด  หรือทำหนังสือเลิกจ้างคะ

ควรทำหนังสือให้มาติดต่อ เพราะเคยมีคำพิพากษาศาลฎีกาที่เมื่อพนักงานหายไป ประมาณ 7 วัน บริษัท ปลดออกจากการเป็นพนักงาน ปรากฎว่าวันที่ 8 พนักงานกลับมารายงานตัว บริษัท แจ้งว่าเลิกจ้างไปแล้ว ตามมาตรา 119(5)  เป็นเรื่องร้ายแรง แต่ลูกจ้างอ้างว่า ไปถูกจับกุมที่ต่างจังหวัดไม่สามารถติดต่อใครได้ และได้รับการปล่อยตัวกลับมา วินิฉัยว่า การขาดงานนั้น แม้เกินกว่า 3 วันทำงาน แต่ก็มีเหตุอันควร เลิกจ้างต้องจ่ายค่าชดเชย 

เพื่อตัดปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เป็นการที่พนักงานไม่ต้องการทำงานกับบริษัท เอง จะดีกว่าที่บริษัท เลิกจ้าง เพื่อเป็นการตัดปัญหาทั้งปวงที่อาจเกิดขึ้น แต่หากคุณมีหลักฐานแน่ชัดว่าพนักงานละทิ้งหน้าที่จริง อยู่บ้านแต่ไม่มาทำงาน เช่นนี้ก็สามารถทำหนังสือเลิกจ้างไปได้เลย โดยไม่ต้องมีกังวล