เนื่องจากพนักงานขับรถ(มีเงินเดือนประจำ และชัวโมงการทำงานปกติคือ 8.30 -16.30) ได้ขับรถให้เจ้าหน้าที่ไปจัดงานประชุมที่ จ.พิษณุโลกและขอนแก่น ตั้งแต่วันพฤ. 19 - ส.ที่ 21 ต.ค 2549 ซึ่งในวันพฤ. และศ . ได้จ่ายค่าเบี้ยเลี้ยงวันละ 300 บ. รวมค่าทำงานล่วงเวลาในวันทำงานปกติ (08.30-16.30) ของแต่ละวัน คือตั้งแต่เวลา 16.30-20.30 โดยนำจำนวนชั่วโมงที่ทำงานคูณ 1.5 เท่าแล้วคูณอัตราทำงานต่อชั่วโมง(ใช้ฐานเงินเดือนหารด้วย 210) - 2 วันนี้พนักงานขับรถไม่มีปัญหาใดๆ

แต่ที่เป็นกรณีขึ้นมาคือวันเสาร์ที่ 21 ต.ค. คือ 7.00 - 8.30พนง.ขับรถต้องไปส่งเจ้าหน้าที่จากโรงแรมที่พักในจ. ขอนแก่น ไปยังสถานที่จัดประชุม จ. ขอนแก่น เช่นกัน ระยะทางประมาณ 2-3 กม.  และ จาก เวลา 8.00 - 16.30 น. ไม่ได้มีการปฎิบัติงานหรือขับรถแต่อย่างใด แต่จะปฎิบัติงานหรือให้ขับรถอีกที เวลา 16.30-24.00 เพื่อมารับเจ้าหน้าที่กลับกรุงเทพฯ

ในวันเสาร์พนักงานขับรถก็ได้รับค่าเบี้ยเลี้ง 300 บาท เช่นกันและต้องการระยะเวลาการทำงาน ตั้งแต่ 7.00 - 24.00 ซึ่งหน่วยงานที่จัดประชุมนี้ให้เฉพาะเวลาที่ปฎิบัติงานจริง คือ 7.00 -8.30 และ 16.30 - 24.30 โดยพนักงานขับรถท่านนี้ก็ยอมรับในเวลา ดังกล่าวโดยมีลายมือชื่อรับรองในเวลา 7.00 - 8.30 น. และ 16.30 - 24.00 

ดังนั้นการคำนวณชั่วโมงการทำงานในวันหยุดที่คิดให้ คือ รวมทั้งหมด 9 ชั่วโมง หักเวลาพัก 1 ชม. เหลือ 8 ชม. โดยนำ 7ชม.คูณ 1 เท่า และ อีก 1ชม. คูณ 3 เท่า เพราะถือว่ายังไม่ทำงานต่อเนื่องเกิน 7 ชม.จึงไม่สมควรได้ในอัตรา 3 เท่าทั้งหมด

พนักงานขับรถท่านนี้ถือว่า เวลา 7.00 -8.30 น. และ 16.30น. เป็นการทำงานล่วงเวลาจะให้ฝ่ายบุคคลคิดอัตรา 3 เท่า ซึ่งไม่ถูกต้อง เพราะถ้าจะนำเวลาดังกล่าวมาคูณ 3 เท่าโดยไม่มีการทำงานถึง 8 ชม. มาก่อน ฝ่ายบุคคลเห็นว่า ถ้าให้ 3 เท่า ก็จะทำให้พนักงานอื่นๆ ใช้เงื่อนเวลานี้ได้เช่นกัน

ขอความกรุณาวินิจฉัยในกรณีด้วยอย่างละเอียดเพื่อที่จะได้นำไปใช้เป็นแนวทางปฎิบัติต่อไปให้ถูกต้อง

ขอบคุณมากนะคะ