กฎหมายห้ามหักค่าจ้างนั้น หมายถึง ห้ามนำหนี้อื่นมาหักจากค่าจ้าง

เจตนาของระเบียบ คือ ต้องการจ่ายค่าจ้างตามจำนวนเวลาที่ทำงานจริง เมื่อลูกจ้างมาทำงานไม่ครบเวลา การจ่ายค่าจ้างตามสัดส่วนที่ทำงานจริงจึงสามารถกระทำได้ ถือเป็นหนี้ต่างตอบแทน

การหักค่าจ้างกรณีนี้เป็นการหักเพื่อชำระหนี้ต่างตอบแทนตามสัญญาจ้าง กรณีมิใช่หนี้อื่น จึงไม่ขัดต่อกฎหมาย

แต่ การหักของนายจ้างใช้วิธีหักเหมาเป็นขั้นๆและสูงกว่าจำนวนเวลาที่ลูกจ้างไม่มาทำงาน การหักของนายจ้างจึงเกินสิทธิอันพึงมี ส่วนที่เกินจึงไม่ชอบ

การหักค่าจ้าง กรณีลงโทษทางวินัยอาจมีได้เช่นกัน และไม่ขัดต่อกฎหมาย ด้วยเหตุผลเดียวกัน

กรณีนี้มิใช่การหักเนื่องจากการลงโทษทางวินัย แต่เป็นเรื่องของหนี้ต่างตอบแทน 

กรณีเดียวกันนี้แต่ฝ่ายบุคคลแจ้งดว้ยคำพูดไม่มีหนังสือเป็นลายอักษร สามารถแย้งได้หรือไม่