1. สัญญาจ้างน่าจะเรียกว่าเป็นสัญญาที่มีกำหนดระยะเวลามากกว่า เพราะการว่าจ้างพนักงานชั่วคราวตามมาตรา 118 วรรคท้าย มีข้อกฎหมายและวิธีการที่กำหนดไว้แน่นอน หากไม่เข้าข้ายตามมาตราดังกล่าวก็ไม่ใช่การว่าจ้างตามโครงการ เมื่อครบสัญญาเลิกจ้าง ก้ต้องนับรวมเวลาทุกสัญญาเข้าด้วยกัน เพื่อคำนวนค่าชดเชย

2. ในการต่อสัญญาแต่ละครั้งนั้น นายจ้างสามารถเปลี่ยนแปลงแก้ไข เงื่อนไขในสัญญาได้ ไม่ว่าจะเป็นค่าจ้าง ฯลฯ หากลูกจ้างยินยอมตกลงทำต่อ ลูกจ้างก็จะลงนามในเงื่อนไขสัญญาแต่ละฉบับนั้น แต่หากยังไม่หมดสัญญาก็ต้องทำสัญญาใหม่ให้ลูกจ้างลงนามก็ถือว่าใช้ได้

3. การต่อสัญญาควรต้องทำเป็นหนังสือ เพราะมีเงื่อนไขไม่สามารถจะโต้เถียงได้หากทำเป็นหนังสือ แต่หากทำปากเปล่าเมื่อฟ้องร้องก็ต้องมาพิสูจน์กันว่าใครถูกใครผิด หาข้อยุติลำบาก

4. ทางแก้คือ พูดคุยกับพนักงาน หากพนักงานตกลงยอมรับในเงื่อนไข ก็ค่อยทำสัญญาให้พนักงานลงนาม