กฎหมายไม่ได้กำหนดโดยชัดแจ้งว่างานใดเป็นงานที่ต้องทำต่อเนื่องหากหยุดก็จะเสียหายแก่งาน แต่ก็มีคำพิพากษาศาลฎีกาออกมาบ้างที่กำหนดเป็นเรื่องๆไป  เช่น การผลิตลูกชิ้นปูอัดที่นายจ้างให้ทำงานล่วงเวลา เนื่องจากหากทำไม่ทันนั้น จะเกิดความเสียหายกับเนื่้อปลาที่ผสมเสร็จแล้ว ศาลเห็นว่า ไม่ใช่งานเร่งด่วนอันจะก่อให้เกิดความเสียหายที่จะสามารถสั่งให้ทำงานล่วงเวลาได้ เนื่อปลาที่ผสมเสร็จแล้ว สามารถนำเข้าตู้เย็นเพื่อรอการผลิตในวันต่อไปได้ ดังนั้นหากหยุดไปก็ไม่ก่อให้เกิดความเสียหายกับงาน

การพิจารณาในเรื่องนี้ อาจพิจารณาได้ว่า

1. งานนั้น หากหยุดการผลิตแล้ว มีผลกระทบต่อตัวผลิตภัณฑ์และเครื่องมือเครื่องจักรอย่างร้ายแรง เช่นการส่งปูนซีเมนต์ในรถผสม หากหยุดไม่ไปส่งให้ทันเวลา ปูนจะแข็งตัว เสียหายกับตัวปูนและรถส่ง  นายจ้างสามารถสั่งให้ลูกจ้างขับรถไปส่งปูนนอกเวลาได้

2. หากงานนั้น หากไม่ทำแล้ว อาจส่งสินค้าเข้าตู้ไม่ทันตามกำหนด หรือไม่ทันตามตารางการผลิตและการส่งออก ศาลมองว่า เป็นความบกพร่องทางการบริหารงานของนายจ้างเอง ไม่เกี่ยวกับตัวของผลิตภัณฑ์หรือเครื่องจักร อันจะทำให้เกิดความเสียหายได้ ถือว่าไม่ใช่งานที่ต้องทำอย่างต่อเนื่องหยุดเสียไม่ได้

คงพอให้ความกระจ่างได้บ้าง

ขอเพิ่มเติมว่า

ตามกฎกระทรวงฉบับที่ 4 นั้น ได้กำหนดงานหรือสภาพของงานที่ นายจ้างสามารถให้ลูกจ้างมาทำงานในวันหยุดได้ คือ

1. งานบริการต่างๆ โรงแรม สถานมหรสพ ร้านขายอาหาร เครื่องดื่ม ฯลฯ

2. งานในป่า งานธุรกันดาร งานขนส่ง ฯลฯ เป็นต้น