ระเบียบข้อบังคับที่เกิดจากประเพณีการทำงาน
ระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานไม่จำเป็นต้องทำเป็นหนังสือเสมอไป ประเพณีปฏิบัติในการทำงานที่พนักงานยอมปฏิบัติสืบเนื่องกันมาก็อาจกลายเป็นระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานได้เช่นกัน
คำสั่งผู้ร้องที่ให้ผู้คัดค้านทำความสะอาดแคร่หรือหางรถเทรลเลอร์ครั้งละ 1 วัน เป็นคำสั่งที่ใช้ปฏิบัติตามประเพณีของทางแผนกขนส่งในกรณีที่พนักงานขับรถไปเกิดอุบัติเหตุขณะปฏิบัติงานตามหน้าที่ตลอดมาและพนักงานอื่นที่เป็นพนักงานขับรถก็ยอมปฏิบัติตาม เช่นนี้ถือได้ว่าเป็นระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของผู้ร้อง แม้จะมิได้ระบุไว้เป็นลายลักษณ์อักษรก็ใช้บังคับได้ เมื่อไม่ปรากฏในข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของผู้ร้องว่าการทำความสะอาดแคร่เป็นการลงโทษทางวินัย การที่ผู้ร้องมอบหมายให้พนักงานขับรถรวมทั้งผู้คัดค้านที่ขับรถไปเกิดอุบัติเหตุล้างแคร่หรือหางรถเทเลอร์จึงมิใช่เป็นการลงโทษ แต่เป็นการมอบหมายงานเป็นกรณีพิเศษ ผู้ร้องจึงมีอำนาจมอบหมายงานดังกล่าวได้ พนักงานขับรถทุกคนและผู้คัดค้านจึงมีหน้าที่ต้องปฏิบัติตาม เมื่อผู้คัดค้านไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของผู้ร้องที่ออกโดยชอบ ผู้ร้องจึงมีสิทธิลงโทษผู้คัดค้านโดยการตักเตือนเป็นหนังสือได้ (ฎีกาที่ 5515/2540)
นอกจากประเพณีปฏิบัติที่อาจกลายเป็นคำสั่งหรือระเบียบอันชอบด้วยกฎหมายแล้ว ยังมีข้อน่าสังเกตอีกว่า การมอบหมายงานที่เป็นกรณีพิเศษนอกเหนือจากงานในหน้าที่ปกติประจำของลูกจ้างอาจเกิดขึ้นได้โดยไม่ถือว่าเป็นการผิดสัญญาจ้างแรงงานทั้งนี้ต้องพิจารณาจากข้อเท็จจริงเป็นกรณีไป