ถึง แมนสรวง

 

นานแล้วไม่ได้คุยกัน ฉันอยากบอกให้เธอรู้ว่า พรุ่งนี้ ฉันจะไปญี่ปุ่นฉันคงมีความสุขขณะอยู่ที่ญี่ปุ่น แม้การไปครั้งนี้จะเป็นการไปเพื่อฝึกงานและต้องกลับมาทำงานใช้หนี้เขาก็ตาม สองเดือนที่นั่น ฉันคงมีเวลาได้เรียนรู้วิถีชีวิตของชาวญี่ปุ่นบ้างไม่มากก็น้อย คงมีโอกาสได้เห็นดอกซากุระเห็นเขาว่ากำลังบานในช่วงนี้พอดี ที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด ฉันอยากกินขนมดังโกะที่แสนอร่อย คิดแล้วมีความสุขนะ

 

ไว้ค่อยคุยกันใหม่

                                                           

                                                            คิดถึง

                                                            เอมอร              

           

 

แมนสรวงได้รับจดหมายเอมอรในวันนี้ หลังจากที่เขาเสร็จจากการทำสัญญายอมในศาลช่วงบ่าย แมนสรวงยอมชำระเงินค่าเสียหายให้นายญี่ปุ่นเพื่อหลีกเลี่ยงการต่อสู้คดีในข้อหา ผิดสัญญาฝึกงาน ที่แมนสรวงเคยถูกส่งไปฝึกงานที่ญี่ปุ่นเมื่อ 2 ปีก่อน ใช่ แมนสรวงก็ฝึกงาน 2 เดือนเหมือนกับเอมอร ก่อนไป แมนสรวงก็เคยมีความสุขกับความฝันที่จะได้ใช้ชีวิตแม้เพียงช่วงสั้นๆในญี่ปุ่นเหมือนความฝันของเอมอรในขณะนี้ แต่ความจริงกับความฝันอาจแตกต่างกัน สองเดือนที่ญี่ปุ่นแมนสรวงอยู่กับเครื่องจักรในโรงงานเป็นส่วนใหญ่ กลางวันก็กินราเมงที่โรงอาหาร เลิกงานก็อยู่กับห้องพัก มีโอกาสก็เพียงเดินเล่นใกล้ๆโรงงานที่ตั้งอยู่ในชุมชนเล็กๆชานเมือง แมนสรวงได้เรียนรู้วิถีชีวิตชาวญี่ปุ่นผ่านการมองจากหน้าต่างห้องพัก ดอกซากุระก็ได้เห็นจากภาพวาดในห้องประชุมโรงงานในวันแรกที่เดินทางถึงญี่ปุ่น  สองปีที่แมนสรวงกลับมาทำงานชดใช้ให้นายญี่ปุ่น แต่ไม่มากพอที่จะทำให้นายพอใจ ยังเหลือสัญญาอีกสองปี แต่แมนสรวงไม่อาจอยู่ต่อได้ นี่คือสาเหตุที่ทำให้แมนสรวงต้องนั่งสับสนอยู่เพียงลำพังในคืนนี้ แมนสรวงเดินออกจากศาลอย่างผู้ปราชัย เงินที่เขาต้องจ่ายให้นายญี่ปุ่นจำนวนมากโขอยู่สำหรับเด็กหนุ่มที่เพิ่งจบปริญญาตรีอย่างเขา แม้ในใจจะยอมรับว่าตนเองเป็นฝ่ายผิดก็ตาม แต่แมนสรวงอดคิดไม่ได้ว่า สัญญาฝึกงานที่ตนทำกับนายญี่ปุ่นกำหนดให้ต้องชดใช้ค่าเสียหายหนึ่งล้านบาทหากกลับมาทำงานไม่ครบสี่ปีนั้นเป็นธรรมกับเขาแล้วหรือ ? และสัญญาฝึกงานที่นายญี่ปุ่นส่งให้กรมจัดหางานตามที่กฎหมายกำหนดไม่มีข้อความเหล่านี้ การที่นายญี่ปุ่นปิดบังข้อความเหล่านี้มิให้ราชการรับทราบ ทำได้หรือ ? ข้อสัญญาอย่างนี้ถือเป็นการเรียกค่าตอบแทนการฝึกงานตามที่กฎหมายห้ามไว้ หรือไม่ ? ยิ่งคิดยิ่งสับสน เอาเถอะ สายน้ำไม่ไหลกลับ คิดไปคงไม่เกิดประโยชน์อะไร บทเรียนวันนี้ราคาแพงพอที่จะทำให้เราแข็งแกร่งในวันข้างหน้า แมนสรวงพยายามบอกกับตัวเองอย่างนั้น แต่ก็ไม่อาจข่มตาให้หลับได้ ในขณะเดียวกันใจก็อดเป็นห่วงเอมอรไม่ได้  พรุ่งนี้แล้วซินะ เอมอรจะไปญี่ปุ่น แมนสรวงได้แต่ภาวนาขอให้เอมอรได้กินขนมดังโกะที่แสนอร่อยให้สมใจเธอ ขอให้โชคดี เอมอร แมนสรวงมองออกไปนอกหน้าต่างห้องพัก คืนนี้ มันช่างเงียบกระไรอย่างนี้  

 

 ดึกแล้ว หลับเถอะแมนสรวง พรุ่งนี้ยังรออยู่

 

 

                           ............................................9 ส.ค 49