เรื่องมีอยู่ว่า นายจ้างกำหนดในระเบียบข้อบังคับการทำงานว่า ให้ลูกจ้างมีสิทธิได้รับวันหยุดพักผ่อนประจำปีจำนวน 10 วันต่อปี ในกรณีลูกจ้างมิได้ใช้วันหยุดพักผ่อนประจำปี นายจ้างจะจ่ายค่าทำงานในวันหยุดพักผ่อนประจำปีให้จำนวน 6 วัน ส่วนที่เกิน 6 วัน นายจ้างจะไม่จ่ายเป็นเงิน จึงมีคำถามว่า ระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานเช่นนี้ ถือเป็นข้อตกลงที่ขัดต่อกฎหมายคุ้มครองแรงงาน ซึ่งเป็นกฎหมายเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน อันจะเป็นเหตุให้ข้อตกลงตกเป็นโมฆะหรือไม่ ? 

          ในกฎหมายคุ้มครองแรงงานนั้น กำหนดให้นายจ้างต้องจัดให้ลูกจ้างได้หยุดพักผ่อนประจำปีไม่น้อยกว่าปีละ 6 วัน ข้อตกลงใดก็ตามที่ตกลงให้ลูกจ้างมีวันหยุดพักผ่อนประจำปีน้อยกว่า 6 วัน ข้อตกลงนั้นย่อมขัดต่อกฎหมายเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชนและตกเป็นโมฆะทั้งสิ้น แต่ข้อเท็จจริงตามคำถาม นายจ้างกำหนดให้ลูกจ้างมีวันหยุดพักผ่อนประจำปี จำนวน 10 วัน ซึ่งเกินกว่าที่กฎหมายกำหนด ข้อตกลงเช่นนี้จึงชอบด้วยกฎหมายหาได้ตกเป็นโมฆะไม่

            ส่วนข้อตกลงที่กำหนดต่อไปว่า หากลูกจ้างมิได้ใช้วันหยุดพักผ่อนประจำปี นายจ้างจะจ่ายค่าทำงานในวันหยุดพักผ่อนประจำปีให้จำนวน 6 วันนั้น ก็เป็นข้อตกลงที่เป็นไปตามที่กฎหมายคุ้มครองแรงงานกำหนดไว้จึงชอบด้วยกฎหมายเช่นกัน

             ส่วนข้อตกลงที่ว่า วันหยุดส่วนที่เกิน 6 วันที่ลูกจ้างมิได้หยุดนายจ้างจะไม่จ่ายเป็นเงินให้ลูกจ้างนั้น ถือเป็นข้อตกลงที่อยู่นอกเหนือจากที่กฎหมายกำหนด คู่กรณีจึงอาจตกลงกันเป็นอย่างอื่นได้

ดังนั้น ระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานที่กำหนดให้นายจ้างไม่จ่ายเงินให้ลูกจ้างในส่วนที่มิได้หยุดพักผ่อนประจำปีในส่วนที่เกิน 6 วัน จึงชอบด้วยกฎหมาย หาได้เป็นโมฆะไม่

                                  .............................สมบัติ ลีกัล 6 ก.พ.50