สัญญาจ้างที่มีกำหนดระยะเวลาการจ้างแน่นอน เมื่อถึงเวลาที่กำหนดสัญญาย่อมสิ้นสุดลงโดยไม่จำต้องบอกกล่าวล่วงหน้า การสิ้นสุดของสัญญาเช่นนี้ถือเป็นการเลิกจ้าง นายจ้างต้องจ่ายค่าชดเชย
ปัญหามีอยู่ว่า ก่อนสิ้นสุดสัญญาจ้าง นายจ้างประสงค์จะต่อสัญญาแต่ลูกจ้างไม่ประสงค์จะต่อสัญญา กรณีอย่างนี้ ถือเป็นการเลิกจ้างหรือไม่ ? นายจ้างต้องจ่ายค่าชดเชยหรือไม่ ?
ฝ่ายที่หนึ่ง เห็นว่า ลูกจ้างมีหน้าที่ต้องปฏิบัติตามสัญญาเดิมให้ถูกต้องครบถ้วนเท่านั้น เมื่อลูกจ้างทำงานจนถึงวันสุดท้ายของสัญญา สัญญาย่อมสิ้นสุดลงตามข้อตกลง การที่นายจ้างประสงค์จะให้ลูกจ้างทำงานต่อไปโดยลูกจ้างไม่สมัครใจยินยอมย่อมไม่ก่อให้เกิดสัญญาจ้างแรงงานฉบับใหม่ เมื่อสัญญาจ้างฉบับเดิมสิ้นสุดลงและไม่มีสัญญาจ้างฉบับใหม่ กรณีจึงถือเป็นการเลิกจ้าง นายจ้างต้องจ่ายค่าชดเชย
อีกฝ่ายที่สอง เห็นว่า แม้สัญญาจ้างเดิมจะสิ้นสุดลงตามข้อตกลงในสัญญาแล้วก็ตาม แต่นายจ้างยังคงให้ลูกจ้างทำงานต่อไป แต่ลูกจ้างต่างหากที่เป็นฝ่ายปฏิเสธที่จะทำงาน กรณีจึงไม่ครบองค์ประกอบของคำว่าเลิกจ้างตามมาตรา 118 การสิ้นสุดสัญญาจ้างเดิมจึงไม่ก่อให้เกิดสิทธิในค่าชดเชยแก่ลูกจ้าง
ทั้งสองฝ่ายแปลความหมาย คำว่า เลิกจ้าง ต่างกัน ท่านเลือกที่จะเห็นด้วยกับฝ่ายใด ลองถามใจตัวเองดู อ้อ ลืมบอกไป ศาลฎีกาเห็นด้วยกับฝ่ายที่สอง ดูสิ เลือกฝ่ายที่สองกันใหญ่เลย
........................................................
สมบัติ ลีกัล 30 พฤษภาคม 2552